KADIN OLMANIN YARATICI GÜCÜ

Yaratılışın ve varoluşun iki kutbu eril ve dişil güçler varoluşun tüm
düzlemlerinde karşımıza çıkar ve yaşamın var olması, yaşamın ortaya çıkması ve
devamı eril ve dişil güçlerin işbirliğine, birlikteliğine bağlıdır. Bu
birliktelik olmaksızın hiçbir şey ortaya çıkmaz.
Bu birlikteliğin örnekleri tarih içerisinde farklı sembollerle ifade
edilmiş ve gerek mitolojilerimizde, gerek masallarımızda gerekse çeşitli
geleneklerde farklı semboller altında kendisini göstermiştir.
Yer ile gök, ateş ile su, gündüz ve gece, yin ve yang, Adem ile Havva,
proton ve elektron, vs. tarzında ifade edilen semboller bize temelde
yaratılışta var olan “eril ve dişil” ya da diğer adıyla pozitif ve negatif gücü
anlatır. Pozitif ve negatif dediğimizde buna yüklemiş olduğumuz farklı anlamlar
var. Bizim zihnimizde pozitif dendiğinde olumlu, negatif dendiğinde olumsuz bir
çağrışım ortaya çıkıyor. Ama aslına bakarsanız yaratılış ancak pozitif ve
negatif güçler denge halinde olduklarında mümkün olabilmektedir.
Demek ki yaratılış ya da varoluş ancak bu iki kutbun, eril ve dişil
güçlerin işbirliği sonucu ortaya çıkmıştır. Bu ikili denge yaşamımızın her
yanını sarmış vaziyettedir.
Bunlar birbirlerine karşıt güçler gibi görünmekle birlikte aslında biri
olmadan diğeri var olamayan ve varoluşun ayrılmaz bütünlüğünü oluşturan iki
yönüdür.
Modern uygarlığımız daha ziyade ataerkil yapısıyla “eril” gücü vurgulayan
bir uygarlık olmuştur. Dünyadaki genel dengesizlik ve uygarlığımızın çeşitli
yönleriyle bir çöküşün eşiğinde olması eril ve dişil güç arasındaki
dengesizlikten ve bu dengenin daha çok eril güç leyhine bozulmasından
kaynaklanmaktadır. Dengesiz biçimde geliştirilen teknolojiler ve doğal dengenin
yıkımı aşırı eril niteliklere sahip toplumsal yapıdan ve böylesi bir zihniyetin
vurgulanmasından kaynaklanmaktadır. Bugün acısını çektiğimiz sorunların çoğu
eril gücün baskın hale gelmesinden ve böylece doğal dengenin bozulmuş olmasının
sonucudur.
Doğanın ve kozmosun kendi düzenine baktığımızda aslında eril ve dişil
güçlerin mükemmel bir denge halinde olduğunu söyleyebiliriz. Zaten varoluşun
sürmesini sağlayan şey bu mükemmel denge halidir.
Buna maddesel düzeyde baktığımızda maddenin atomik yapısı eril ve dişil
güçlerin dengesi üzerine kurulmuştur.
Biyolojik düzeyde ancak erkek ve kadın yani yine eril ve dişil güçlerin
dengesi yaşamı devam ettirmektedir.
Eril ve dişil güçlere psişe ya da ruhsal düzeyde baktığımızda ise Jung’un
“anima” ve “animus” olarak adlandırdığı “eril” ve “dişil” karakterleri görürüz.
Aslında eril ve dişil güç hem erkekte, hem de kadında bulunan ve esas olarak
denge halinde olması gereken iki enerjidir. Elbette doğal olarak erkekte “eril”
yanın baskın olması ve kadınlarda ise “dişil” yanın baskın olması doğaldır.
Ancak bunun belli bir dengeyi sürdürebilecek düzeyde olması çok önemlidir.
Örneğin bir kadının “eril” yanının baskın olması “dominant teyze” dediğimiz
tipi ortaya çıkarır. Erkekte “dişil” yanın dengesiz biçimde gelişmesi de aşırı
feminen karakteri ortaya çıkarır. Burada ideal durum elbette her iki cins
içerisinde hem eril hem de dişil yanın belli bir denge içerisinde olmasıdır.
Bu hususu aklımızın bir kenarında tutarak, şimdi “dişil” gücün ya da kadın
olmanın yaratıcı yönünden bahsetmek istiyorum. Ve dişilliğin yalnızca kadınlara
mahsus bir özellik olmadığını ve erkeklerin de dişil yanlarını geliştirmeleri
gerektiğini ve dişil yanlarını geliştiren erkeklerin de daha yaratıcı
olabildiklerini göstermek istiyorum.
Üst bir perspektiften baktığımızda elbette bunların hepsi birer sembolden ibaret,
ama varoluşun dişil yönü yaratıcılığın önemli bir unsurunu teşkil ediyor.
Dişil yaratıcılıkta dişi olan taraf yaratılışa kendinden bir parça katar ve
yavrusunu kendi kanıyla besler. Eril güç de yaratılışa katkıda bulunur, ama
kendinden bir şey vermez. Dişi yavrusunu kendi ürettiği gıda ile besler ve
yavrusunun gelişimini sağlar. Doğadaki bu örnekler dişinin yaratılışa katkıda
bulunurken yaptığı fedakarlığı ve gerçek yaratıcılığı ortaya koyan örneklerdir.
İşte bu yüzden her anlamda yaratıcılığa “dişil” bir nitelik yüklüyoruz.
Elbette eril gücü tablonun dışında bırakmamız mümkün olamaz. Ancak nasıl ki
eril gücün dişil güce oranla “güç” avantajı varsa, dişil gücün de eril güce
oranla “yaratıcılık” avantajı vardır.
“Yuvayı dişi kuş yapar.” özdeyişini hepimiz duymuşuzdur. Bu dişil gücün
yaratıcılığını ve yapıcılığını ifade eden en güzel deyimlerden biridir. Ancak
erkekler bundan alınmasın, çünkü erkekler de kendi içlerindeki “dişil” güçle
daha fazla temasa geçtiklerinde çok daha yaratıcı ve yapıcı olmayı becerebilmektedirler.
Kişi kendi içindeki eril ve dişil enerjileri dengelediğinde ve her ikisini
de kabullendiğinde bütün hale gelmiş demektir. Bu bütünlüğe ulaşıldığında sorun
kalmaz. İnsanların yaşadıkları sorunların büyük bölümü kendi içlerinde var olan
eril ya da dişil yanlardan bir tanesini bastırmaları ve reddetmeleridir. Bunu
yaptığımızda bastırdığımız taraf bizim için “gölge” haline gelir ve onu
başkalarına yansıtmaya başlarız. İşte o zaman “şu kadına bak, amma duygusal” ya
da “şu adama bak ne kadar da kaba ve hoyrat” demeye başlarız. Bu özelliklerin
bizi rahatsız etmesi kendi içimizde bastırmış olduğumuz eril ya da dişil yandan
kaynaklanır.
Halbuki her iki tarafımızla barışıp bütünleştiğimizde işler çok daha kolay
hale gelir. Ama bu bütünleşme ya da entegrasyon süreci biraz zaman alan ve
bazen özel çalışmaları gerektiren bir süreçtir.
Eril gücün yaratılışa olan katkısı sadece anlıktır. Eril müdahale yumurtayı
döller, ancak o yumurtayı döllenme öncesi ve sonrası besleyen, bakan ve büyüten
dişil güçtür. Doğada bunun pek çok örneklerini görüyoruz. Zihinsel anlamda
yaratıcılığa odaklandığımızda yine aynı şeyi görürüz: burada da eril ve dişil
güçler iş başındadır. Buradaki eril güç aksiyonu başlatır. Örneğin bir fikri
ortaya çıkarır. Sonrasında bunu besleyen ve büyüten yine dişil güçtür. Çünkü
her yaratıcı fikir bir kuluçka devresi geçirir. Tüm yaratıcı dahiler işe basit
bir fikirle başlar ve sonra onu kuluçkaya yatırırlar. İşte bu kuluçka sürecinde
esas olarak dişil güç iş başındadır. Dişil güç o fikri besler, büyütür ve onun
var olmasını sağlar. Aynen bir incinin karanlık sularda oluşması gibi. Sonra da
gerçek yaşamdaki aile hayatında olduğu gibi “eril” güç yarattığı eserle övünür.
:)))
Tüm yaratıcı dahilerin yaşamlarını incelediğimizde özellikle dahi olarak
kabul edilen erkeklerin dişil yanlarının çok güçlü olduğunu görürüz. Onların
yaratıcı olmalarının sebebi “sağ beyinlerini” iyi bir şekilde
kullanabilmeleridir. Ve bu dahilerin dişil yanlarının bazen çok ileri gittiğini
ve psikoseksüel anlamda da dişil bir karakter sergilediklerini görebiliriz. Bu
elbette patolojik bir haldir. Ancak yaratıcılık büyük oranda dişil güce ihtiyaç
duyar.
Var olan ve görünen her cisim içinde var olacağı bir boşluğa ihtiyaç duyar.
Boşluk olmaksızın hiçbir şey var olamaz. Burada var olan maddeyi eril,
boşluğuysa dişil güç olarak düşünebiliriz. Boşluk olmaksızın hiçbir şey var
olamaz. İşte yaratıcılık için de her zaman boşluğa ihtiyaç duyarız.
Zihnimizdeki fikirlerin ortaya çıkabilmesi için de bir boşluğa ihtiyacımız
vardır. Boşluk olmaksızın hiçbir şey yaratamayız. İşte bu boşluk dişil gücü
simgeler. Biz genellikle var olan üzerine odaklanır ve cisimlerin içinde var
oldukları boşlukları görmezden geliriz. Ancak şunu unutmayalım ki atomun çok
büyük bir bölümü boşluktan oluşur. Ve tüm atomlar aslında boşluk içerisinde
devinen minicik parçacıklardan ibarettir. İşte bu yüzden tüm yaratıcı dahiler
kendi zihinlerinde boşluk yaratır ve bu boşluğun içindekileri yaratırken bunu
boşluğun gücünü kullanarak yaparlar. Boşluk olmadan hiçbir şey yaratamazsınız.
İşte bu da bize dişil gücün ne denli önemli olduğunu gösteren bir başka
örnektir.
Uygarlığımız genelde sol beyin niteliklerini vurgulayan ve tüketime yönelik
bir toplum olarak koşullandırıldı. Bu dengesizlik eril özelliklerin daha baskın
hale gelmesini körüklerken diğer taraftan dişil niteliklerin baskılanmasına ve
dengesizliklere yol açmıştır. Böyle bir düzen içerisinde kadınlar bile bu
düzene uyum göstermek için daha eril bir hale gelmişlerdir.
İçine girmekte olduğumuz yeni dönem eril ve dişil güçlerin dengeleneceği ve
dişil yaratıcılığın layık olduğu yere oturtulacağı bir dönemdir. Bu
bütünleşmenin ardından ortaya çıkacak birlik hali insanlığın yaşayacağı yeni
çağın temel realitesi olacaktır.
Eril ve
dişil güçler hakkında söylenebilecek çok şey var. Ancak bu yazımı şimdilik bu
kadarıyla sınırlayarak gerisini okuyucuların düşüncelerine bırakıyorum.